کیفیت زندگی، درد و پذیرندگی درمان در زنان مبتلا به سرطان پستان در مراحل 2 و 1 در استان چهارمحال و بختیاری

مقدمه: سرطان پستان به عنوان شایع‌ترین نوع سرطان و دومین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در بین زنان است. بنابراین این پژوهش با هدف بررسی کیفیت زندگی، درد (درد پستان و زیر بغل و دست در سمت مبتلا) و پذیرش درمان در زنان مبتلا به سرطان پستان (در مراحل 2 و 1 ابتلا به بیماری) انجام شده است. روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 29 نفر از زنان مبتلا به سرطان پستان (که در مراحل 2 و 1 بیماری بوده‌اند، سابقه انجام ماستکتومی داشتند و در حال حاضر در حال دریافت شیمی درمانی بوده‌اند بطوری‌که حداقل 20 جلسه از شیمی درمانی آنها باقی مانده بود) که به بیمارستان کاشانی شهرکرد در سال‌های 91-89 مراجعه کرده بودند، از طریق نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند انجام شده است. داده‌ها توسط پرسشنامه کیفیت زندگی فرنس و پاورز، چک لیست سنجش میزان پذیرندگی درمان، پرسشنامه دموگرافیک و مقیاس بصری سنجش درد جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که از نظر کیفیت زندگی 5/34% افراد مورد بررسی ضعیف، 4/41% متوسط و 1/24% در سطح خوب بودند. به عبارت دیگر فقط تعداد کمی از افراد کیفیت زندگی خوبی داشتند. همچنین 3/48% بیماران به طور متوسط و 6/27% در حد قابل قبولی درمان‌های خود را پیگیری می‌کردند، که این خود به کاهش کیفیت زندگی کمک می‌نماید. 69% بیماران درد خود را در حد زیاد، 7/20% در حد متوسط و 3/10% درد کمی را گزارش کردند. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این مطالعه، اکثریت افراد مورد مطالعه 76% کیفیت زندگی متوسط رو به پایین داشتند و اکثرا درمان‌های خود را به طور منظمی پیگیری نمی‌کردند. درد موضعی اغلب این بیماران در حد زیادی گزارش شده است. از آنجایی‌که این مقاله از دل یک مطالعه مداخله‌ای بیرون آمده است، به این نتیجه رسیده‌ایم که علاوه بر درمان‌های دارویی، از درمان‌های غیردارویی (درمان‌های شناختی، اجتماع محور و روان درمانی) نیز به طور گسترده‌ای در افزایش رفتارهای پذیرندگی درمان و ارتقاء کیفیت زندگی استفاده می‌شود. بطوری‌که حمایت اجتماعی، تیم درمانی، افزایش ارتباطات و آگاهی نیز در این امر مؤثر واقع می‌شوند.